Aegina, according to Greek mythology, is named from Aegina, the daughter of God Asopos. Zeus fell in love with Aegina and he kidnapped her on the island Oinoni renamed Aegina. According to Herodotus, it was a colony of Epidaurus, which was originally vassal. Aegina’s position between Attica and the Peloponnese made the island a commercial center and the first residents believed to be from Mikra Asia. From the excavations found Minoan pottery of 2000 BC approx. Also found jewels of gold belonging to the late period of Mycenaean art, which lead to the conclusion that the Mycenaean culture was maintained on the island for several generations after the Dorian conquest of Argos and Lacedaemon. The prevalence of the Dorians on the island should not be made before the 9th century BC. One of the oldest historical data is the involvement of Aegina in Alliance of Kalavria along with Athens, Voiotiko Orchomeno, Troizina, Ermioni, Nafplia and Prasii, in order to counter the burgeoning piracy in the Aegean due to the decline of Mycenae. Therefore, It is concluded, that the naval force of the island was important before the Dorian era. It is almost certain that in Aegina minted the first coins on European soil, 30-40 years after the invention of currency by the Lydians in 700 BC. The fact that Aegina coins, weights and measures was one of the two measuring systems in widespread used of the Greek world is sufficient to demonstrate the commercial significance of the island. During the war Lilantion (about 650 BC) Aegina seems to be with Eretria, which explains the conflict with Samos, a leading member of the opposition alliance based Chalkida. In the 6th century. Aegina is a shareholder in the commercial station of Nafkratidos.
Η Αίγινα οφείλει δε την ονομασία της σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία στην κόρη του Θεού Ασωπού Αίγινα, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και την απήγαγε στο νησί Οινώνη που μετονομάστηκε σε Αίγινα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν αποικία της Επιδαύρου, στην οποία ήταν αρχικά υποτελής. Η θέση της ανάμεσα σε Αττική και Πελοπόννησο την είχε καταστήσει εμπορικό κέντρο από πιό παλιά και οι πρώτοι κάτοικοί της πιστεύεται ότι είχαν έλθει από την Μικρά Ασία. Σε ανασκαφές που έχουν γίνει, έχουν βρεθεί Μινωικά κεραμικά του 2000 π.Χ. περίπου. Επίσης έχουν βρεθεί κοσμήματα από χρυσό που ανήκουν στη ύστερη περίοδο της Μυκηναϊκής τέχνης, τα οποία οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Μυκηναϊκός πολιτισμός διατηρήθηκε στο νησί για μερικές γενιές μετά τη Δωρική κατάκτηση του Άργους και της Λακεδαίμονος. Η επικράτηση των Δωριέων στο νησί δεν πρέπει να έγινε πριν τον 9ο αι. π.Χ. Ένα από τα αρχαιότερα ιστορικά δεδομένα είναι η συμμετοχή της Αίγινας στην Συμμαχία της Καλαυρίας μαζί με τις: Αθήνα, Βοιωτικό Ορχομενό, Τροιζήνα, Ερμιόνη, Ναυπλία και Πρασίη, με σκοπό την πάταξη της ακμάζουσας πειρατείας στο Αιγαίο, λόγω της παρακμής των Μυκηναίων. Συμπεραίνεται λοιπόν, ότι η ναυτική δύναμη του νησιού ήταν σημαντική και πριν την Δωρική εποχή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι στην Αίγινα κόπηκαν τα πρώτα νομίσματα επί ευρωπαϊκού εδάφους, 30-40 χρόνια μετά την επινόηση του νομίσματος από τους Λυδούς το 700 π.Χ. Το γεγονός ότι τα αιγινήτικα νομίσματα, μέτρα και σταθμά ήταν ένα από τα δύο συστήματα μέτρησης σε ευρεία χρήση του Ελληνικού κόσμου είναι αρκετό για να καταδειχθεί η εμπορική σημασία του νησιού. Κατά τη διάρκεια του Ληλάντιου πολέμου (περίπου 650 π.Χ.) η Αίγινα φαίνεται να παίρνει το μέρος της Ερέτριας, έτσι εξηγείται η σύγκρουση με τη Σάμο, ένα ηγετικό μέλος της αντίπαλης συμμαχίας με βάση την Χαλκίδα. Τον 6ο αι. η Αίγινα είναι μέτοχος στον εμπορικό σταθμό της Ναυκράτιδος.
